-
1 świntuch
♂, мн. И. \świntuchу разг. 1. свинья ž, свинтус;2. (mówiący świństwa) похабник, сквернослов* * *м, мн И świntuchy разг.1) свинья́ ż, сви́нтус2) ( mówiący świństwa) поха́бник, скверносло́в
См. также в других словарях:
świntuch — m III, DB. a; lm M. y, DB. ów 1. pot. «człowiek postępujący niemoralnie, nieprzyzwoicie; człowiek mówiący świństwa» 2. pot. «człowiek brudny, niechlujny; brudas» … Słownik języka polskiego
świntuch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIc, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek mówiący świństwa, postępujący niemoralnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ten świntuch lubi podglądać w łazience młode dziewczyny. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
